Hij verliet de drugswereld en werd een actief christen. In 2001 besloot Gino samen met zijn vrouw om andere drugsverslaafden op te vangen. Deze opvang in Nederland vond eerst bij het gezin thuis plaats. De gemeente toonde interesse voor de opvang wat leidde tot een samenwerking met de gemeente.

Uit onderzoek in 1997 blijkt dat ‘ruim 11.000 personen in Aruba hebben aangegeven dat zij het gebruik van verdovende middelen in hun leven hebben geïncorporeerd hetzij incidenteel, regelmatig en/of dagelijks. Naar schatting maakt één op vijf werknemers gebruik van een of ander verdovend middel. Bij één op de tien kinderen zijn één of beide ouders in meer of mindere mate middel afhankelijk. Het gebruik van verdovende middelen op Aruba heeft zulke proporties aangenomen dat dit het goed functioneren van de economie en de samenleving onder druk zet.’

Hoewel recente cijfers dus nog ontbreken, blijkt uit gesprekken met zowel professionals als stichtingen dat men versteld staat over

1. het aantal ambulante verslaafden,
2. de jonge leeftijd van vele verslaafden en
3. tot wat verslaafden in staat zijn om aan geld te komen.

Stichting Eliezer stelt zich ten doel de opname en begeleiding van personen met een verslavingsachtergrond in een speciaal daartoe ingericht trainingscentrum alleen voor mannen, ten einde de betreffende personen voor te bereiden op een terugkeer in de maatschappij als verantwoordelijke en succesvolle burgers, een en ander gebaseerd op de principes van het evangelie.

De stichting tracht dit doel te verwezelijken door:

• Preventieve en rehabilitatieprogramma’s op het gebied van drugs en alcoholisme aan te bieden,

• Hulp op sociaal vlak te geven aan familie’s/gezinnen,

• Deelnemers volgens het zogenaamde acceptatiemodel te motiveren en te begeleiden ten einde een leven te leiden vrij van verslavingsmiddelen,

• Hulp en begeleiding te geven aan ex-verslaafden en ex-gevangenen opdat zij weer in de maatschappij kunnen integreren en als volwaardige burgers kunnen deelnemen aan het maatschappelijke leven en verkeer,

• Een op elkaar aansluitend circuit van voorzieningen te creeëren gericht op de maatschappelijke reïntegratie van ex-verslaafden door onder meer het verschaffen van werkgelegenheid, counseling, bij- en nascholing, educatieve bijeenkomsten en recreatiemogelijkheden,

• Het opzetten van programma’s die de zelfontwikkeling van de deelnemers en medewerkers stimuleren en

• Het opzetten en implementeren van educatieve programma’s ter preventie dat sociaal ontoelaatbare toestanden ontstaan, om sociale vaardigheden aan te leren,

• Aandacht te besteden aan persoonlijke vorming,

• De bewoners te leren omgaan met een eenvoudige huishoudingsbegroting etc.